Ritueelbegeleiding

Een voorbeeld van ritueelbegeleiding

Ritueelbegeleiding kan heel breed zijn. Op deze website vind je verschillende voorbeelden. Eentje daarvan is deze:

 

“Ik begeleidde een gezin dat afscheid nam van de moeder, maar dat moeite had met het loslaten van haar. Ik heb de kinderen gevraagd om op linten te verwoorden wat moeder voor hen heeft betekend. Voor het sluiten van de kist, heb ik moeder de ene kant van de linten in de handen gegeven; en de kinderen de andere kant. Toen de kist was gesloten, hebben zij ieder hun lint doorgeknipt. Het symboliseert het doorknippen van de navelstreng en daarmee het loskomen van moeder. Het lint hebben de kinderen uiteraard bewaard en zorgt nog voor de onzichtbare verbinding met moeder.”

Werkwijze bij ritueelbegeleiding

Meestal kom ik een dag na het overlijden bij de nabestaanden thuis. Dat kan zowel op initiatief van de nabestaanden zijn als op initiatief van de uitvaartverzorger. In beide gevallen gebeurt het in goed overleg met de uitvaartverzorger. We praten dan over de overledene. Wie hij was. Wat hij deed. En vooral ook: wat hij betekende.

Op basis van dat gesprek, verwerk ik de input tot een ritueel. Afhankelijk van de rol die mij als ritueelbegeleider wordt toegedicht, kan dat ritueel variëren van een enkel symbool dat als rode draad door het afscheid loopt tot het compleet verzorgen van de viering, inclusief het schrijven en/of voordragen van overdenkingen.

Mijn sterke punt als ritueelbegeleider

Mijn sterke punt is dat ik empathie en creativiteit weet te combineren. Als zilver- en goudsmid al was mijn opdracht altijd om een alomvattend verhaal samen te pakken tot iets heel kleins; iets waarin dat verhaal samenkomt en een plekje krijgt. Dat is precies wat ik ook als ritueelbegeleider doe: heel goed luisteren en die informatie vertalen naar iets tastbaars en een blijvende herinnering met een nieuw perspectief op de toekomst.